Estafette interview: Christien Andriessen
De VNT geeft haar leden het woord. In een leuk vlot interview leren we de betreffende persoon een beetje beter kennen. Op deze manier willen we naast de professionele kant ook de persoonlijke kant van onze leden belichten. Iedere geïnterviewde mag zelf weten aan welk ander lid hij het stokje doorgeeft. Deze keer is Christien Andriessen aan de beurt.
Vertel eens iets over jezelf
Ik ben Christien Andriesen. Voetreflextherapeut, Acupressuurtherapeut en Psychosynthesetherapeut. Al 15 jaar in Venlo en sinds bijna 3 jaar in Wageningen waar ik ben gaan wonen. Ben 60 jaar, heb tot mijn 40e als econoom gewerkt en in een aantal jaren geswitched naar natuurgeneeskundig therapeut. Wil dit graag aan huis nog tot mijn 70e blijven doen.
Welke hobby’s heb je?
Mijn huidige werk is mijn hobby. Ik vind het geweldig om met mijn clienten te werken, en de resultaten te zien. Daarnaast hebben wij een hond, een jonge labrador, de vierde alweer, en dat is zeker mijn tweede hobby. Ik volg ook nog ouderwets het nieuws via tv, radio, mobiel en krant en roer mij waar nodig.
Welk boek of film spreekt je het meest aan?
Kortgeleden de serie Victoria (koningin van Engeland en over haar jonge jaren) gezien. Daar hebben we onze pup ook naar genoemd. De combinatie van jezelf blijven, macht uitoefenen, een goed huwelijk bemachtigen en steeds maar weer je ontwikkelen vind ik fascinerend.
Wat is je favoriete muziek of lied?
Ik speel zelf piano en kan behoorlijk goed zingen, maar neem er niet genoeg tijd voor. De hausse van de jaren 60 en 70 popmuziek is grotendeels aan mij voorbijgegaan. Ik haal de krenten uit de pap. Dus bijvoorbeeld House am See van Peter Fox en Wildwood van Paul Weller vind ik geweldig, maar ik hoef hun plaat niet. En oh ja, ik ben kortgeleden naar een concert van de NITS geweest. In Barneveld nog wel. GEWELDIG.
Wat is je droom of toekomstvisie?
Gezond blijven, een keer per week uit eten, Nederland verkennen, klein kinderen krijgen, misschien nog een keer een nest pups, en nog tien jaar een behoorlijke praktijk in Wageningen.
Wat voor soort praktijk heb je, en wat doe je? Waarom net deze behandelvorm?
Hier in Wageningen heb ik een praktijk aan huis, ik wil het wel integreren in ons leven, ,mijn man is met pensioen. Vrijwel altijd pas ik Chinflex toe. Voetreflex met acupressuur en een stuk psychologische begeleiding. Soms meet ik clienten ook door met mijn bioresonantie-apparaat. Ik vind voetreflex en acupressuur GEWELDIG en kan er alles mee. Voeding, Reiki, etcetera komt er bij maar dat is mijn kern.
Welk bijzonder verhaal ligt ten grondslag aan wat je bent gaan doen?
Voor dat ik ben gaan studeren in Groningen was mijn buurvrouw in Eindhoven afkomstig uit Finland al voetreflextherapeute avant la lettre. Er kwamen daarna nog twee motivaties bij, maar dat heeft de basis gelegd.
Werk je samen met anderen?
Ik heb een eigen praktijk, maar werk graag samen met mijn collega’s van de VNT die ik via de Intervisie ken.
Welke (mooie of bijzondere) resultaten heb je mogen zien in je praktijk?
Nog kortgeleden: man van 63, geen kennis van alternatief, door zijn vrouw gestuurd. Heeft buikklachten en zijn ontlasting is puur slecht (veel te dun en stinkt en plakt). Na 8 behandelingen en gesprekken zijn we uit elkaar gegaan. Resultaat: 100% beter. Longdikkedarmmeridiaan op de armen, Levergalblaasmeridiaan op de onderbenen en spijsverteringsmassage op de voetreflexen. Advies: denk aan de voorwas (alles met aandacht eten en goed kauwen) en groen eten (hoort bij de levermeridiaan).
Wat is je motivatie om op dit vakgebied bezig te blijven? Wat drijft je?
Mijn clienten worden na een aantal behandelingen (korter of langduriger) daadwerkelijk beter en meer in balans. Evenwichtiger en krachtiger. Positiever in het leven. Dat vind ik top.
Wat is je (levens)motto?
Net als alle cyclussen op aarde hebben wij mensen dat ook. Het gaat om een rustige beweging om jouw eigen balans. Ik houd niet van extremen in welke vorm dan ook. Dus ook als de wereld om je heen heel extreem is (grote hitte of groot onrecht) voel dat je zelf in je balans kunt zijn en blijven. Wel meebewegen maar niet gaan slingeren.
Wat zou je de lezers nog willen vertellen of meegeven?
Ik weet niet precies wie dit leest. Vooral mijn collega’s van de VNT denk ik. Ik zou willen zeggen: we hebben nog veel veldwerk te doen. Ik zie heel langzaam de complementaire gezondheidszorg ontwikkelen. Mensen die naar een arts of ziekenhuis gaan en tegelijkertijd naar mij of mijn collega als natuurgeneeskundig therapeut. Dat zie ik als de toekomst. Verpleegkundigen sturen al door, nu de artsen nog.
Aan wie geef jij straks het Estafette-stokje door?
In mijn oude Limburgse/Brabantse intervisiegroep gaan ze allemaal op vakantie, dus ik heb het dichterbij gezocht: Tiel. Roelie Janssen neemt mijn stokje over.
